Στην Κυψέλη
Μελισσοκόμος επί τω έργω
Name: BeeHappy
Location: ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ, GR

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 20, 2007

Ευχές


Τελευταία ανάρτηση του χρόνου που μας εγκαταλείπει.
Σε λίγες ώρες θα βρίσκομαι Θεσσαλονίκη, κοντά σε φίλους αγαπημένους.
Εύχομαι ο χρόνος που τελειώνει να μας έχει κάνει όλους σοφότερους.
Εύχομαι ο χρόνος που έρχεται να σβήσει τις άσχημες αναμνήσεις.
Ας προσπαθήσουμε όλοι για μια δικαιότερη κοινωνία, αλληλέγγυα και αν είναι να καταστραφεί ο πλανήτης από υπερθέρμανση ας γίνει εξ' αιτίας της θέρμης της Αγάπης.



Περισσότερο από τους ανθρώπους τα τραγούδια τους αγάπησα.
Ναζίμ Χικμέτ



Ετικέτες , ,

Τρίτη, Δεκεμβρίου 11, 2007

Βάμμα Πρόπολης

Καθώς από αύριο μας ενσκήπτει βαρύς χειμώνας και οι λοιμώξεις του αναπνευστικού θα αρχίσουν να έχουν την τιμητική τους, ορίστε μια εναλλακτική, φυσική και θαυματουργή λύση.

Πρόπολη.
Συχνά αναφέρομαι σ' αυτήν και πραγματικά τη θεωρώ θαυματουργή και επιτρέψτε μου την υπερβολή.
Όπως γνωρίζετε η μέλισσα συλλέγει νέκταρ γύρη και νερό γιατί αυτά αποτελούν την τροφή της. Συλλέγει όμως και πρόπολη και αυτή είναι που την βοηθά να επιβιώνει εκατομμύρια χρόνια τώρα. Την χρησιμοποιεί ως ασπίδα αμυνόμενη ενάντια σε κάθε ξένο οργανισμό που την απειλεί, όσο μικρός (βακτήρια, μικρόβια) ή μεγάλος (μυρμήγκια, ποντίκια), περιορίζοντας τη δράση τους ή την πρόσβασή τους.
Πολύ γρήγορα να σας πω ότι, σε γενικές γραμμές, η πρόπολη αποτελείται από 55% Ρητίνες και βάλσαμα, 30% Κεριά, 10% Αρωματικά & αιθέρια έλαια & 5% Γύρη και άλλες οργανικές ουσίες (Πηγή, "Πρόπολις" Αθ. Μπίκου).
Την πρόπολη την συλλέγει ο μελισσοκόμος με δυο τρόπους. Είτε ως αποξέσματα από τα ξύλινα μέρη της κυψέλης, είτε τοποθετώντας ειδικές παγίδες.

Στην πρώτη περίπτωση η συλλογή είναι μικρότερη και πιο κοπιαστική στη δεύτερη μεγαλύτερη και κυρίως σε πιο καθαρή μορφή.
Αφού τοποθετήσουμε τις σίτες συλλογής στα επιλεγμένα μελίσσια μας (έχω παρατηρήσει ότι ορισμένα έχουν μεγάλη τάση να προπολίζουν και είναι σχετικά πιο υγιή από τα άλλα), μπορούμε να αφήσουμε το καπάκι ελαφρά ανοιχτό ώστε το φως και ο αέρας να εξαναγκάσουν τις μέλισσες να προπολίζουν ταχύτερα και περισσότερο. Σε μια από τις επόμενες επιθεωρήσεις μας θα βρούμε τη σίτα σφραγισμένη. Την αφαιρούμε και την τοποθετούμε στην κατάψυξη.

Αν και ο πρώτος τρόπος συλλογής, με απόξεση, είναι δυσκολότερος, παρ' όλα αυτά η συλλογή δεν είναι αμελητέα. Μαζεύουμε την πρόπολη και την σχηματοποιούμε σε μπαλάκια τα οποία επίσης τοποθετούμε στην κατάψυξη.
Την πρόπολη που έχουμε μαζέψει τη συντηρούμε μέσα σε σακουλάκια τροφίμων στο ψυγείο ή ακόμη καλύτερα στην κατάψυξη. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να την διατηρήσουμε σχεδόν ένα χρόνο ή και περισσότερο.
Η επόμενη επεξεργασία που πρέπει να γίνει είναι αυτή του καθαρισμού.
Θα σπάσουμε τα μπαλάκια σε μικρότερα κομμάτια και θα αφαιρέσουμε όλα τα ορατά ξένα σώματα. Στη συνέχεια θα την θρυμματίσουμε σε ακόμη μικρότερα κομμάτια και θα την αναμίξουμε με νερό. Αφού την ανακατέψουμε καλά θα αφαιρέσουμε ότι επιπλέει. Θα στραγγίσουμε το νερό και αυτό που θα μείνει θα είναι καθαρή πρόπολη. Θα την στεγνώσουμε με χαρτί κουζίνας.
Προσωπικά την τοποθετώ σ' ένα μπλεντεράκι και τη θρυμματίζω όσο γίνεται περισσότερο. Η συσκευή αυτόματα γίνεται άχρηστη για άλλη χρήση και αυτό συνιστά λόγο διαζυγίου εις βάρος σας. Πριν από κάθε θρυμματισμό την τοποθετώ στην κατάψυξη. Αν ζεσταθεί η πρόπολη είναι αδύνατο να επεξεργαστεί, τουλάχιστο με απλά ερασιτεχνικά μέσα.
Ακολουθεί η διαδικασία εκχύλισης.
Η πρόπολη μπορεί να καταναλωθεί και αυτούσια, ως μαστίχα, μέχρι να πάψει να κολλάει στα δόντια και ακολούθως την καταπίνουμε ή δοκιμάζουμε τις μπασκετικές μας ικανότητες.
Ως διαλύτη χρησιμοποιώ καθαρό οινόπνευμα (ποτοποιίας) και από φέτος τσίπουρο. Με το τσίπουρο απαιτείται μεγαλύτερο διάστημα εχκύλισης αλλά το αποτέλεσμα είναι πιο ελαφρύ (στη γεύση) και πιο εύκολα ανεκτό από τους περισσότερους.
Εννοείται ότι όσο πιο δυνατό είναι το τσίπουρο τόσο μεγαλύτερη η διάλυση των συστατικών που μας ενδιαφέρει.
Χρησιμοποιώ μια αναλογία σχεδόν 40-50% κατά βάρος. Το αποτέλεσμα είναι ένα ισχυρό βάμμα πρόπολης. Η συνήθης αναλογία είναι 30%.
Τη διαδικασία αλλά και τη σωστή διάλυση θα επιταχύνει η τακτική ανάδευση του διαλύματος αλλά και η μικρή θέρμανση αυτού (το χειμώνα μια καλή λύση είναι το καλοριφέρ).
Σε 30 με 40 μέρες φιλτράρω το διάλυμα διαδοχικά σε λεπτότερο φίλτρο καταλήγοντας σε διαυγές αποτέλεσμα.
Το τοποθετώ σε σκουρόχρωμα φιαλίδια με σταγονομετρικό πώμα και είναι έτοιμο για χρήση.
Ακολουθώντας κανείς τις προφυλάξεις για ενδεχόμενη αλλεργική αντίδραση, μπορεί να καταναλώσει από μια έως περισσότερες σταγόνες είτε απ' ευθείας είτε μέσα σε αφεψήματα τσαγιού ή ακόμα και διαλυμένες σε μέλι. Αν μερακλωθείτε μπορείτε να το δοκιμάσετε και σε σφηνάκι. ( Το ίδιο καλά θα διαλυθεί και σε βότκα, πάντα συντροφική ή και σε τζιν, εδώ θα εξομολογηθώ τις αστικές μου αδυναμίες στο βρετανικό και μόνο, προϊόν).
Το ίδιο αποτελεσματική είναι η δράση της σε πληγές, εκδορές κλπ, αλλά και στις άφθες (η εφαρμογή γίνεται με μπατονέτα).


Καλό χειμώνα σύντροφοι, και εκτός από πρόπολη φροντίστε και για μια ζεστή αγκαλιά.





Το είπαμε ότι υπάρχει κόλλημα.

Χαρισμένο σε όλα τα καρντάσια

Ετικέτες , ,

Στιλβωτική κρέμα κεριού

Το μελισσοκέρι είναι ένα πολύτιμο υλικό, παράγεται μόνον από τη μέλισσα και μάλιστα υπό ειδικές προϋποθέσεις (εποχής, κατάστασης μελισσιού κλπ), πολλαπλώς χρήσιμο στον άνθρωπο.
Από τη φλόγα που μας φωτίζει τη μνήμη μέχρι τα φαρμακευτικά και καλλυντικά σκευάσματα θα το συναντήσουμε σε δεκάδες εφαρμογές.
Ακολουθώντας διάφορες μεθόδους, η δική μου εκδοχή αναρτήθηκε πρόσφατα, καταλήγουμε με πεντακάθαρο κίτρινο-κίτρινο κεράκι στα χέρια μας.
Εκεί ξεκινάμε να σκεφτόμαστε τι άλλο εκτός από το να το ανταλλάξουμε με έτοιμα φύλλα κερήθρας, μπορούμε να το κάνουμε.
Όλοι έχουμε δει εφαρμογές κεριού σε προϊόντα περιποίησης ξύλου και δερμάτων.
Δυστυχώς το κερί σε κανονική θερμοκρασία είναι αρκετά σκληρό και δύσκολο να χρησιμοποιηθεί. Χρειαζόμαστε ένα διαλύτη. Καθώς είναι αδιάλυτο στο νερό (ο προσφορότερος και φθηνότερος διαλύτης) θα ψάξουμε για άλλη λύση.
Θα χρησιμοποιήσουμε την «Τερεβινθίνη» ή αλλιώς «νέφτι».

Διαβάζουμε στο ιντερνετικό λεξικό…
Τερέβινθος (φυτό)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η τερέβινθος ή τσικουδιά ή κοκκορεβυθιά (Pistacia Terebinthus) είναι ένα δένδρο πολύ γνώριμο στην περιοχή της Μεσογείου, για τους νόστιμους και πικάντικους καρπούς του. Είναι πολύ κοντινός εξάδελφος του Αιγινίτικου φιστικιού (Pistacia Vera) αλλά και του Χιώτικου σκίνου της μαστίχας (Pistacia lentiscus) καθώς και του κοινού σκίνου (Schinus terebinthifolius) ενώ είναι μακρινός συγγενής της καρυδιάς. Η τσικουδιά της Χίου ανήκει στην οικογένεια των Πιστακίων, του γένους των Ανακαρδιακών της τάξης των Σαρπινδάλων και της συνομοταξίας των Μανολιόφυτων.Άλλα είδη της οικογένειας είναι το Πιστάκιο του Άτλαντα στο Λίβανο και το πιστάκιο της Κίνας, ένα δένδρο λιγότερο φουντωτό. Η καταγωγή της είναι μεσογειακή και τη βρίσκουμε από την Ισπανία μέχρι το Λίβανο. Κύριος σκοπός της καλλιέργειάς της δεν είναι τα νόστιμα και μυρωδάτα τσίκουδα αλλά η κρεμεντίνα. Αυτή είναι ρητίνη όμοια με το ρετσίνι του πεύκου, απ’ την οποία μετά από ειδική επεξεργασία (βρασμός), παράγεται η Τερεβινθίνη, το γνωστό νέφτι (Chian or Scio turpentine). Ακόμη χρησιμοποιείται σε βερνίκια και είναι βασικό συστατικό σε λαδομπογιές.

Ανάλογα της εφαρμογής που επιθυμούμε, θα χρησιμοποιήσουμε τις παρακάτω συνταγές. Οι αναλογίες δεν είναι κρίσιμες. Αν επιθυμούμε αραιότερη πάστα χρησιμοποιούμε περισσότερη τερεβινθίνη, αν την προτιμούμε πιο πηχτή περισσότερο κερί.
Σε κάθε περίπτωση…
Χρησιμοποιούμε με προσοχή τα υλικά, καθώς αμφότερα είναι εύφλεκτα, ο δε διαλύτης επιβλαβής για την υγεία μας (αν εισπνέουμε τις αναθυμιάσεις του).
Θα ξεκινήσουμε με μια γενικής χρήσης πάστα στίλβωσης.
Θα χρησιμοποιήσουμε:
240ml τερεβινθίνη
140ml κερί
Θα ζεστάνουμε προσεκτικά το διαλύτη σε μπαιν-μαρί και αναδεύοντας θα διαλύσουμε το κερί, το οποίο καλά θα είναι να το έχουμε τρίψει σε λεπτά κομματάκια.
Χύνουμε το διάλυμα σε βαζάκια και το αφήνουμε στην ησυχία του. Το καπακώνουμε όταν πια θα έχει κρυώσει.
Ακολούθως θα φτιάξουμε βερνίκι για έπιπλα. Το κερί φροντίζει και συντηρεί το ξύλο, καλύπτει δε άριστα μικρές ζημιές σ’ αυτό.
Θα χρησιμοποιήσουμε:
1ο μέρος
240ml τερεβινθίνη
70ml κερί
Θα ζεστάνουμε προσεκτικά το διαλύτη σε μπαιν-μαρί και αναδεύοντας θα διαλύσουμε το κερί, το οποίο καλά θα είναι να το έχουμε τρίψει σε λεπτά κομματάκια.
2ο μέρος
30ml νιφάδες αγνού σαπουνιού ( Ο απόλυτος οδηγός
εδώ)
120ml βραστό νερό.
Διαλύουμε τις νιφάδες σαπουνιού στο νερό. Φροντίστε να διαλυθεί καλά το σαπούνι. Αν χρειαστεί ξαναζεστάνετε το νερό. Μην ανησυχείτε αν σχηματιστούν φυσαλίδες.
3ο μέρος
Αναδεύοντας συνεχώς χύνουμε το σαπουνόνερο στο διαλυμένο κερί. Αφού πετύχουμε ομοιογενές μίγμα το μοιράζουμε στα βαζάκια μας. Τα καπάκια τα τοποθετούμε αφού κρυώσει. Αν είναι μεταλλικά πιθανών να διαβρωθούν σε βάθος χρόνου.
Χρησιμοποιώντας την ίδια συνταγή με μικρές διαφοροποιήσεις των ποσοτήτων θα φτιάξουμε βερνίκι για τα δέρματα. Το θέλουμε πιο ρευστό και έτσι θα χρησιμοποιήσουμε 60ml τερεβινθίνη, 15ml σαπούνι και 240ml νερό.

Το χαρτί κουζίνας που θα χρησιμοποιήσουμε για να καθαρίζουμε τα σκεύη δεν θα το πετάξουμε (έτσι κι αλλιώς γιατί το ανακυκλώνουμε, σωστά σύντροφοι?) αλλά θα το χρησιμοποιήσουμε για προσάναμμα καθώς είναι ιδιαίτερα εύφλεκτο. Μαζί με τα παλιά πλαίσια που μαζέψαμε από την ανακύκλωση του κεριού έχουμε αρκετό προσάναμμα για να κάψουμε τόνους ξύλου και να ψήσουμε πολλά κιλά κάστανα.
Καθώς η διαδικασία να καθαρίσει κανείς τα λερωμένα σκεύη ή επιφάνειες και ρούχα από το κερί είναι δύσκολη έως αδύνατη μερικές φορές, χρήσιμο θα ήταν να αφήσουν οι κατέχοντες τη γνώση & τον τρόπο.

(Υ.Γ. Κάποιος θα χάσει τον ύπνο του σήμερα...)


Δύο μεγάλοι σε συσκευασία του ενός σήμερα. (The answer my friend is blowing in the wind)


Ετικέτες ,

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 07, 2007

Μελισσοκομία & Έρευνα


"Κοίταξα πίσω μου και είδα πως,
σε τούτο τον κόσμο,
ο δρόμος δεν κερδίζεται πάντα από
τους φτεροπόδαρους, μήτε ο πόλεμος
από τους δυνατούς, μήτε ο άρτος
από τους σοφούς, μήτε ο πλούτος
από τους μυαλωμένους, μήτε η Χάρη
από τους Άξιους: Στου Χρόνου μέσα
τα γυρίσματα όλοι τους κρέμονται
από κάποια Σύμπτωση"


Πιστεύω στη σύμπτωση.
Εκτός πολλών άλλων που επηρέασαν καθοριστικά τις επιλογές μου στη ζωή, η ενασχόληση με τη μελισσοκομία ήταν αποτέλεσμα μιας σύμπτωσης σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Για καλή μου τύχη οι ευτυχείς, σχετικές συμπτώσεις ακολούθησαν η μια την άλλη.

Μια τέτοια ήταν και η γνωριμία μου με την Σοφία τη Γούναρη. Ξαφνικά βρέθηκα με ένα ζωντανό εγχειρίδιο μελισσοκομίας δίπλα μου. Αδιαμαρτύρητα ανέχτηκε και συνεχίζει να ανέχεται τις μύριες όσες απορίες μου, αλλά και από δεκάδες συναδέλφους απ' όλη την Ελλάδα όπως καλά γνωρίζω.

Τελευταία προσφέρθηκε και ενημέρωσε τα μέλη του συλλόγου μας, του "Κηφήνα", (δεν σας το έχω πει αλλά προ διετίας συστήσαμε Μελισσοκομικό Σύλλογο του οποίου εκτός από την τιμή να προεδρεύω έχω και την πατρότητα του διακριτικού του τίτλου) σχετικά με τις τεχνικές διαχείμασης. Δυστυχώς τα πεσκέσια που της είχαμε ετοιμάσει μας τα ...αφαίρεσαν (για να το πω ευγενικά) διερχόμενοι έξω από το χώρο της συγκέντρωσης.
Η Σοφία είναι από τους επιστήμονες που τιμούν τον τίτλο τους. Αγαπάει τη μελισσοκομία και το δείχνει. Βοηθάει τους μελισσοκόμους.

Στο τελευταίο τεύχος της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης (είναι συντάκτης των μελισσοκομικών χειρισμών) έκανε μια πρόταση (αυτός είναι και ο λόγος της σημερινής ανάρτησης). Αντιγράφω....

"Μια πρόταση λοιπόν, «...κι ας πέσει κάτω». που λέει Και το τραγούδι. Προσωπικά πιστεύω ότι η διερεύνηση των παραπάνω θεμάτων, όπως και η προσπάθεια προσαρμογής των μελισσοκομικών χειρισμών σε ενδεχόμενη αλλαγή των κλιματικών συνθηκών της χώρας, αποτελεί προϋπόθεση επιβίωσης του κλάδου. Διατίθεμαι να εργαστώ προς αυτήν την κατεύθυνση εφ’ όσον κάποιοι μελισσοκόμοι θελήσουν να διαθέσουν 1 έως 3 μελίσσια με τα συμπαρομαρτούντα, ώστε να δημιουργηθεί ένα ή δύο μελισσοκομεία των 20-30 κυψελών, όπου θα δοκιμασθούν διάφορες νέες τεχνικές ανάπτυξης μελισσιών ή αντιμετώπισης ασθενειών, Τα μελίσσια αυτά ο μελισσοκόμος θα μπορεί να τα πάρει πίσω, εφόσον επιβιώσουν μετά το τέλος της μελισσοκομικής χρονιάς. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση που αναγράφονται στην αρχή του άρθρου (σσ.2106399366, 2106391378, sgounari@nagref.gr). Καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και ίσως γίνουν δυσκολότεροι ίσως η αυτενέργεια σε επίπεδο παραγωγική διαδικασίας, να αποτελεί τη μόνη διέξοδο. Αλλιώς δεν Θα βοηθηθεί ο κλάδος και από 10 Φεστιβάλ Μελιού ή Προγράμματα Προώθησης των Προϊόντων της μέλισσας, αφού δεν θα υπάρχουν προϊόντα. Εκτός και εάν αρχίσουμε να προωθούμε τα εισαγόμενα...."

Ναι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, και δη επιστήμονες, που προσφέρονται και όποιος μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό, το κατάλαβε.
Αν μη τι άλλο αισθάνομαι καλότυχος που γνωρίζω ανθρώπους όπως η Σοφία και η Magica.
Τι λέτε θα συμμετέχουμε????
Ακούμε τον αληθινό "βασιλιά" σε αληθινή μουσική...

Ετικέτες , ,

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2007

Παράσιτο Βαρρόα


Η Γερμανία, το έχω ξαναπεί, διαθέτει αξιόλογη έρευνα πάνω στη μελισσοκομία. Τα γερμανικά που γνωρίζω εξυπηρετούν πολύ συγκεκριμένες διαδικασίες και ουχί τις επιστημονικές διατριβές.
Το άρθρο όμως των Dr.Otto Boecking & Kirsten Traynor, που δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του American Bee Journal είναι στα Αγγλικά και εξ' αυτού διαθέσιμο σε περισσότερους αναγνώστες.
Αποτελεί μια ολοκληρωμένη εργασία πάνω στη βιολογία του παρασίτου Βαρρόα και των μεθόδων αντιμετώπισής του.
Αφορά γνώση που οφείλουμε όλοι να κατέχουμε. Το πρόβλημα βαρρόα συνεχίζει και μεγαλώνει κυρίως από δική μας ανικανότητα και αδυναμία συντονισμού στις ενέργειές μας. Αν σε αυτά προσθέσετε και τα τρελά κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών συνεπικουρούμενων από το κράτος (με τη μορφή επιδοτήσεων) και τη συνέργεια ορισμένων επιστημόνων, καταλαβαίνει και ο κάθε χοντοκέφαλος ότι αν δεν γίνει κάτι από μας, το πρόβλημα θα διαιωνίζεται προς μεγάλη χαρά κάποιων.

Το συγκεκριμένο παράσιτο αποτελεί τη στιγμή αυτή το χειρότερο εφιάλτη του μελισσοκόμου, μιας και εκτός του ότι αποδεκατίζει τα μελίσσια και μάλιστα την κρισιμότερη περίοδο (τέλος καλοκαιριού, δείτε και το σχετικό διάγραμμα), τα φορτώνει επιπρόσθετα με βακτήρια και ιούς οδηγώντας τα με αυτόν τον τρόπο αν όχι στον αφανισμό, σε συρρίκνωση.
Ο μελισσοκόμος ψάχνει και ρωτάει απεγνωσμένα ειδικούς και μη για τρόπους θεραπείας.
Νόμιμα και μη σκευάσματα χρησιμοποιούνται με σωστό και συχνότερα με λανθασμένο χειρισμό.
Σκέφθηκα και αναρτώ εδώ το πρώτο μέρος του άρθρου. Όπως είπα, είναι γραμμένο στα Αγγλικά. Ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να το μεταφράσω και να το διαθέσω στα Ελληνικά ώστε να διαβαστεί από περισσότερους συναδέλφους. Σκέφτηκα να το μεταφράσω γρήγορα (και πρόχειρα) με κάποιο αυτόματο εργαλείο, αλλά θεώρησα ότι μια απόδοση του στυλ "you Jean me Tarzan" δεν θα ήταν το καλύτερο. Αν υπάρχει διάθεση και προσφορά από συναδέλφους για τμηματική μετάφραση, ευχαρίστως να το οργανώσουμε και να εργαστούμε παράλληλα.
Τα επόμενα άρθρα θα τα επισυνάψω σε συνέχειες στην ίδια ανάρτηση.

Varroa Biology & Methods of Control Part I
Varroa Biology & Methods of Control Part II
Varroa Biology & Methods of Control Part III


"Άλλα θέλω κι άλλα κάνω κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθη μ' έβγαλαν σωστό
Ξημερώματα στο δρόμο ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου και χάνω το μυαλό μου"
Εντάξει, έχω μιαν εμμονή με ότι είναι βορειοελλαδίτικο αλλά θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι ο Σωκράτης είναι αξιόλογος μουσικός.


ΥΓ1. Μπορεί να συνηθίσατε το μπανεράκι πάνω και αριστερά του ιστολογίου αλλά ο καιρός πέρασε και η Magica καλοχτενισμένη μας περιμένει όλους το Σαββατοκύριακο. Θα είμαστε όλοι εκεί, καθώς ο σκοπός είναι καλός, τα άτομα εξαιρετικά τα δε σκευάσματα μοναδικά!

ΥΓ2. Δεκέμβρης σημαίνει 13ος μισθός για τους "Δημόσιους Λειτουργούς". Αυτό σημαίνει ότι οι καλοί τροχαίοι κρυμμένοι πίσω από δέντρα και γωνίες θα μας τσακίσουν στα μπλόκα, με τα ραντάρ, τα αλκοολόμετρα (σε αυτό συμφωνώ)και τα λοιπά τεχνικά και μη μέσα τους. Στόχος τους ο δικός μας 13ος μισθός. Το νου σας λοιπόν σύντροφοι. Επέλαση θα εξαπολύσουν και οι κύριοι των ασφαλιστικών και λοιπών οργανισμών στους δύσμοιρους μικροφουκαράδες ως συνήθως. Το νου σας και σεις. Δεν πιστεύω να συνδυάζει κανένα άρρωστο μυαλό την παραπάνω αναφορά με το θέμα της ανάρτησης??

Ετικέτες ,